7e verslag Kosovo

Hallo allemaal,

Hier ben ik dan eindelijk weer eens.
Ik liet even op me wachten, maar.... nu heb ik dan ook weer wat te vertellen.
Wat vliegt de tijd!
Mijn laatste verlof eind april is al weer bijna 5 weken geleden en was weer heerlijk. Lekker weer thuis. Begon druk, gelijk 2 dagen erna onze verjaardagen gevierd, was erg gezellig en ontzettend leuk om weer familie en vrienden te zien. Helaas daarna weer afscheid nemen. Blijft vervelend.
Maar....nog 2 weken en dan zit mijn uitzending er echt op. Ik kan het haast niet geloven, de tijd is hier zo snel gegaan. Daarnaast kan ik ook niet meer wachten om naar huis te gaan, want er gaat niets boven thuis, dat blijft een gemis.
Gelukkig draait thuis alles lekker en heb ik me dan ook geen dag zorgen hoeven maken.
Te bedenken waar zo’n missie misschien wel niet goed voor is geweest, er wordt boodschappen gedaan, gekookt, gewassen, gestreken, het huisje weer glad en strak.........
Nee, ik denk dat de Toko gauw weer in mijn handen wordt overgedragen, ik kan weer aan de bak, maar.... ik heb het er toch graag weer voor over!!

Wat hier momenteel wel lekkerder is dan thuis is het weer.
Het is hier volop zomer, de temperaturen liegen er niet om, na wat minder mooie dagen te hebben gehad de laatste periode in mei, hebben we nu al bijna 2 weken temperaturen boven de 30 graden en kan je niet meer buiten een parasol.
Zondag zag ik dan ook even kans een duik te nemen in het zwembad, bij een wellness niet ver van het Kamp vandaan, prima vertoeven. Even waande ik me niet in de missie.

2 weken geleden heb ik afscheid genomen van Adriane een Duitse collega waar ik regelmatig mee om ben gegaan, haar uitzending zat erop.
Een periode ervoor hebben we afscheid genomen van verschillende Eulex collega’s van Politie waaronder Jolanda, waar ik ook regelmatig contact mee had.

Met een paar Marechaussee collega’s van Eulex heb ik ondertussen ook een tripje gemaakt naar Ohrid in Macedonië.
Een mooie plaats gelegen aan het meer Ohrid dat momenteel een populaire vakantiebestemming is voor Nederlanders. Vreemd als je dan ineens mensen nederlands hoort praten, daar je dat hier absoluut niet gewend bent.
Helaas zat het de weergoden niet helemaal mee en hebben we niet aan het meer kunnen liggen, maar dat mocht de pret niet drukken, we hebben een hoop gezien en veel plezier gehad.

Inmiddels beginnen we hier allemaal de EK kriebels te krijgen. We zijn dan ook deze week begonnen de huiskamer en buitenboel te versieren met oranje vlaggen en slingers e.d.
Wordt vast leuk hier met alle landen, we zitten elkaar al aardig uit te dagen.
Wat zou het leuk zijn als we winnen van de Duitsers, daar komen we elke dag langs als we richting onze NSE lopen. Zij zijn in veel grotere aantallen als wij, wordt anders bij verlies voorlopig een ommentje voor ons.

Gisteren waren we (collega en ik) uitgenodigd door de leiding van de Zwitserse Militaire politie (Provoost Marshall) om met een helicoptervlucht mee te vliegen boven (heel) Kosovo.
Een geweldige ervaring, het groene hoge gebergte, de afwisselende landschappen en prachtige dorpjes is Kosovo vanuit de lucht nog mooier dan ik tot zover heb kunnen zien.
Dit land belooft wat in de toekomst, ze werken er in ieder geval hard aan. Ik had me geen betere afsluiting kunnen wensen.

Vandaag had ik mijn medailleuitreiking door Commandant KFOR. Vreemd dat je dan opeens zelf aan de beurt ben, waar je eerst steeds voor anderen de uitreiking hebt bijgewoond.

Ook heb ik contact gehad met mijn aflosser(ster).
Zij komt gauw hier naar toe en dan zal ik haar hier rondleiden en zachtjes aan de boel overdragen.
Zelf vlieg ik de 22e al heel vroeg in de morgen via Zagreb naar Schiphol.
Ga dan genieten van mijn verlof en onze vakantie in Spanje.
In gedachten lig ik al heerlijk aan het zwembad, ik kan niet wachten!

Iedereen bedankt alvast voor de sms-jes, chats, telefoontjes, lieve kaartjes, brieven en pakketjes die ik heb mogen ontvangen, bedankt Pris voor je gezellige bezoek en tot gauw allemaal weer in Nederland!

Dikke kus,

Jolanda